Podczas pierwszego kwietniowego koncertu przy ul. Podleśnej w Białymstoku wystąpiło Trio fortepianowe Lontano, duma kameralistyki Opery i Filharmonii Podlaskiej. Można było usłyszeć perełki muzyki kameralnej, niezwykle rzadko wykonywane: Siedem wierszy Błoka na sopran i trio fortepianowe op. 127 oraz I Trio fortepianowe c-moll op. 8 Dymitra Szostakowicza. Partię solową zaśpiewała charyzmatyczna Ewa Vesin.
– Znakomitym pomysłem było zestawienie utworów Szostakowicza i Wajnberga podczas jednego koncertu muzyki kameralnej, a pomysłodawcami i wykonawcami byli pianistka Anna Kamińska, skrzypek Paweł Polak i wiolonczelista Grzegorz Vytlacil, członkowie Tria Lontano – recenzuje Magdalena Gajl w Radiu Białystok. – Wieczór rozpoczął się młodzieńczym jednoczęściowym Triem fortepianowym c-moll op. 8 Dymitra Szostakowicza. Utwór urzekał melodyjnością wszystkich trzech instrumentów, gęstym zmysłowym brzmieniem i romantycznym wyrazem. Podobne cechy pojawiły sie równiez w Triu fortepianowym op. 24 Mieczysława Wajnberga, zagranym z dużym zróżnicowaniem dźwiękowym, z bardzo bogatą dramaturgią. Pozycja w pewnym sensie ryzykowną był cykl Siedmiu pieśni do poezji Aleksandra Błoka Dymitra Szostakowicza. Ryzyko polegało tu na trudnym, okrutnym pięknie tej muzyki. Przedrewolucyjne, pełne złych przeczuc wiersze największego poety tzw. srebrnego wieku poezji rosyjskiej Szostakowicz oprawił w muzykę, która nadaje im wagę nieomal przekazu biblijnego. (...) Tu wystąpiła Ewa Vesin, która przykuwa uwagę samym wyglądem. Podczas koncertu wyglądała jak tytułowy bohater jednej z pieśni ptak Gamajun, czarnopióry, o twarzy pięknej kobiety. Głos też ma piękny, dźwięczny i czysty.
Posłuchaj całej recenzji Magdaleny Gajl.
Fot. M. Heller
